Jubilarissen in het zonnetje (6): Hans van den Berg

Door de coronamaatregelen konden we dit najaar tijdens de ALV geen aandacht besteden aan onze jubilarissen. Geen reden om ze niet alsnog in het zonnetje te zetten. In dit geval via een kort interview op de website. Een serie in zes delen. Vandaag: Hans van den Berg, die 25 jaar lid is.

Hans van den Berg viert dit jaar zijn 25-jarig jubileum bij Next Volley Dordrecht. Beslaat zijn volleyballoopbaan dan ook dit aantal jaren? Nee, zeker niet.
"Ik ben op mijn 8e begonnen bij RIVO in Ridderkerk." start Hans. "Heb nog wel een uitstapje gemaakt naar het voetbal, maar niet lang. Van RIVO ging het langs Vollido en Rijnmond naar het Zwijndrechtse Switch, waar ik 6 of 7 jaar lang gespeeld heb. In een team met Cees Boon en we speelden promotieklasse. Een korte tussenstop volgde bij Molenwiek en toen heb ik me in 1995 bij Ekspalvo gemeld. Tja, toen is de teller van mijn jubileum bij Next Volley Dordrecht pas gaan lopen. Bij Ekspalvo in 1995 was het beleid dat het eerste team geen spelers van buitenaf zou aantrekken, dus kwam ik in het tweede team te spelen." 

Van daaruit lag er geen drempel meer voor Hans om toch in het eerste te gaan spelen. Dat gebeurde jaren later. Het waren de jaren dat de libero in het achterveld werd geïntroduceerd. Halverwege het seizoen in januari. Hij kreeg die rol toebedeeld en promoveerde met zijn team naar de eredivisie. "Mooie jaren waren dat." vertelt Hans gepassioneerd.
Een teamfoto van het seizoen 2001/2002 komt bovendrijven, met bekende namen als Paul van der Ven (nu trainer Sliedrecht Sport heren 1), Matt van Wezel (voormalig coach van Sliedrecht Sport dames 1) en ook Martijn Michielse en Jurriaan Roede. Ad Slieker was de trainer en Peter van den Berg assisteerde hem. De volleybalwereld is soms kleiner dan je denkt.
"In die jaren speelden we ook de kwartfinale van de nationale beker tegen het destijds grote Alcom/Capelle." vervolgt Hans. "We verloren die ontmoeting en achteraf maar goed ook, want later bleek dat als we de halve finale gehaald zouden hebben, we Europacup hadden mogen spelen. Leuk natuurlijk, maar de vereniging had daar absoluut geen geld voor."

"Het hoogtepunt in de afgelopen 25 jaar is toch wel de promotie naar de eredivisie geweest. De periode dat ik in de eredivisie gespeeld heeft, is niet lang geweest, maar het staat toch mooi op mijn volleybal-CV. Het heeft destijds niet geleid tot belangstelling van een Italiaanse club" grinnikt Hans. "Wel jammer, want het is een mooi land, waar de zon in ieder geval meer schijnt dan in Nederland.
De jaren na die eredivisie-avonturen ben ik altijd wel met ambitie blijven spelen. En dat doe ik tot op de dag van vandaag. Ik speel nu in Heren 4 en ben trainer/coach van het tweede herenteam. Naast de sportieve zaken heb ik de afgelopen jaren ook allerlei dingen voor de club gedaan, zoals TC, JC en beach."  Ja, wat wil je ook als je binnen onze vereniging met de achternaam 'van den Berg' rondloopt. Hans is ook trouw supporter van de wedstrijden van dochter Ellis (D4) en zoon Gijs (H2).

"Nu alles grotendeels door corona stil ligt is dat wel erg wennen." weet Hans "Er vallen zomaar gaten in mijn agenda. Ik loop af en toe wel wat hard. Niet super fanatiek, maar toch goed om mijn conditie op peil te houden. Twee weken geleden heb ik trouwens nog geprobeerd om een paar mensen op te trommelen om zaterdag's op de beach in het zand te gaan spelen. Dat mocht toen nog met 4 personen. Helaas lukte dat niet, dus zal ik moeten wachten tot het zaalseizoen voorzichtig weer hervat wordt."

"Ik ben nu 52 en voel me fit. Hoe lang ik doorga? Pin me niet vast op een jaartal of leeftijd. Als het gat te groot wordt tussen wat je hoofd denkt wat je nog kan en wat je lijf kan waarmaken moet je op gaan passen. Ik heb nu het idee dat dat gat niet groot is, dus doe er steeds een jaartje bij. Daar is het spelletje nog steeds te leuk voor" besluit Hans.

Hans, namens bestuur en alle leden van harte gefeliciteerd met je 25-jarig jubileum. Nog vele volleybaljaren.