Mijn Steentje: Marjolein de Leeuw

Next Volley Dordrecht maakt graag gebruik van de diensten die een aantal ouders van jeugdleden geheel vrijblijvend verrichten. Zij dragen hun steentje bij. Tijd om die ouders eens in het zonnetje te zetten. Bij deze het tweede interview in deze nieuwe serie: Marjolein de Leeuw, lid van de sponsorcommissie, speciaal gericht op de kleding.

Wat zou Next Volley Dordrecht zijn zonder vrijwilligers? Niets. Vrijwilligers zijn immers de kurk waarop elke sportvereniging drijft. Zo ook bij ons. Binnen al die vrijwilligers bevinden zich heel wat ouders van jeugdleden. Zij zijn zelf geen spelend lid, maar willen wel graag de vereniging vrijblijvend helpen. Dat is ouderbetrokkenheid, waar Next Volley Dordrecht graag gebruik van maakt.
Om die ouders eens wat meer in het zonnetje te zetten starten we een serie interviews met hen. En omdat ze graag hun steentje bijdragen heet de rubriek ‘Mijn steentje.’
Vandaag is het Marjolein de Leeuw van de kledingcommissie.

Concreet iets doen

Een afspraak maken is voor Marjolein soms een puzzel, want naast wat ze voor Next Volley Dordrecht doet, is ze druk met allerlei andere dingen. Woensdagavond past in ons beider agenda. Omdat de kantine erg rumoerig is, de businessruimte door ‘de rugby’ is bezet wijken we uit naar, wie kent het niet, het beheerdershok van sporthal de Dijk. Niet bepaald een inspirerende omgeving, maar aan een simpele tafel tussen wat kasten, waar blijkbaar van alles wordt opgeslagen, lukt het vraag- en antwoordspel toch.

“Ik ben er helemaal klaar voor”, begint Marjolein, niet wetend welke vragen ze allemaal moet gaan beantwoorden. “Mijn achternaam is de Leeuw-van Weenen en dan heb ik het nog niet eens over de toevoeging van mijn meisjesnaam. Dan wordt het helemaal ingewikkeld. Ik hou het altijd maar bij ‘de Leeuw.’ Marjolein is de moeder van Maarten (15) die in jongens B speelt en af en toe met Jongens A mee mag doen. Samen met haar man en dochter Femke vormen ze één gezin. Zoon Maarten speelt al zeker 7 jaar bij Next Volley Dordrecht. “volgens mij is hij ooit bij Annet en George begonnen” graaft ze in haar geheugen. Bij Next Volley Dordrecht draait ze mee in de sponsorcommissie. Niet dat ze zich bemoeit met sponsors, maar in de kledingcommissie die onderdeel van de sponsorcommissie is, is ze op haar plek. “Ik ben iemand die concreet iets wil doen; waar wat aan te pakken is. In het inventariseren, controleren en verspreiden van de wedstrijdkleding kan ik me helemaal uitleven. Ik onderhoud ook de contacten met de leverancier Clubstores en de betalingen hou ik ook bij. Wel met hulp van Ilse van der Zee en Ellen Ingenkamp. Oh ja”, haast ze te zeggen “vermeld meteen maar, dat sommigen hun shirt nog niet hebben opgehaald en er moeten ook nog heel wat sponsorshirts worden ingeleverd!”  

Twee honden

Doordat Jasper als trainer van het team van haar zoon bekend was en hij ook voorzitter van de sponsorcommissie is, werd ze door hem gevraagd. “Ik vind het zeker leuk om te doen. Het is praktisch werk en dat ligt mij wel. Ik leer ook steeds meer mensen in de vereniging kennen, dat maakt het ook leuk. In het verleden kon ik redelijk anoniem langs de tribune in sporthal de Dijk lopen. Tegenwoordig groet ik heel wat mensen en word ik soms ook aangesproken. Ik ben zeker bij elke thuiswedstrijd van Maarten en soms bij een uitwedstrijd.”
Marjolein ervaart Next Volley Dordrecht als een levendige en actieve vereniging. Gezellig ook, waar veel leden elkaar kennen. Zelf heeft ze vroeger heel veel aan paardrijden gedaan, maar helaas heeft ze zoveel last van haar rug, dat ze dat heeft moeten opgeven. “Nu wandel veel en dat vind ik heerlijk. Ik doe dat met onze twee honden Nacho en Luna.” De twinkeling in haar ogen verraadt de passie en liefde voor deze viervoeters. “Het zijn Staffords en naast het wandelen met de honden trainen we in clubverband met hen. De honden moeten dan wekelijks allerlei opdrachten doen, zoals politiehonden dat ook vaak doen en bijvoorbeeld het speuren en zoeken naar mensen is een onderdeel van die opdrachten. Nee, het is niet professioneel dat ze personen opspeuren, maar de honden hebben wel een certificaat, nadat ze met goed gevolg  de trainingen hebben afgelegd.

Volkswagenbus

Door haar rugproblemen mag Marjolein niet duwen, tillen en trekken, al op jonge leeftijd als kraamverzorgster afgekeurd. “Spijtig, maar ik ben nu als vrijwilliger betrokken bij het Babyhuis Dordrecht. Het babyhuis probeert te voorkomen dat baby’s door wat voor oorzaak dan ook, gescheiden moeten worden van hun moeder. Ze bieden dan ook een beschermde omgeving voor moeder en kind. Ik ben daar regelmatig en doe dan met name nachtdiensten.”
Haar man en Marjolein hebben ook een oldtimer, waar ze veel plezier aan beleven. Het is een Volkswagenbus uit 1979. Een T2 voor de kenners. “Een T1, de allereerste VW-bus, is natuurlijk helemaal het summum, maar die is zo krap, dat mijn man, lang van postuur, daarin opgevouwen achter het stuur zit”, glimlacht Marjolein “dus houden we het maar bij een T2.
We beleven er met die 43 jaar oude bus veel plezier aan. Het is een hobby-auto, maar soms gaan we een aantal dagen op pad. Je kan in de bus slapen.”

Natuur

De hobby’s van Marjolein zijn vooral bakken, koken en fotografie. “En vooral iets met zorg. Mensen helpen, dat doe ik graag.”
“Haha, of ik een bucketlist heb? reageert Marjolein “Nee, niet echt, maar ik zou ontzettend graag nog wel een keer naar Australië gaan. De andere kant van de wereld lijkt me heel mooi. Ik vermoed dat het zeker nog wel eens gaat gebeuren. Of weer terug naar de Verenigde Staten”, herinnert ze zich “We hebben er destijds onze huwelijksreis naartoe gemaakt. Om het vervolgens met de kinderen tijdens ons 12,5 jarig huwelijk nog eens over te doen.”
De vraag ‘wat inspireert je?’ levert naast de nodige diepgang in dit interview, wel even wat bedenktijd op. Uiteindelijk volgt: “De natuur. Daar verblijf ik graag in. Ik loop zo 5 kwartier met de honden in Brabant. Soms kom ik niemand tegen. Op zijn tijd is dat heerlijk rustig.”

Niet veel tijd

Een slotvraag in dit interview ligt voor de hand: wat zou je tegen andere ouders binnen Next Volley Dordrecht willen zeggen? “Dat het erg leuk is iets te doen. Het hoeft echt niet veel tijd te kosten. Een klein steentje bijdragen kan anderen al weer veel ontlasten. Daarnaast is het leuk om mensen die ik nog niet eerder kende, te ontmoeten. Ik kan het iedereen aanbevelen.”
Fraaie woorden die anderen mogelijk weer kunnen inspireren.

Ben je in de hal en zie je Marjolein op de tribune zitten? Klamp haar eens aan. Het mag heus over meer dan de wedstrijdkleding van Next Volley Dordrecht gaan.

Volgende keer in deze rubriek Maria van der Zee. Zij is lid van de 'lief en leedcommissie' van Next Volley Dordrecht.