Na een reis van ruim een uur en 40 minuten (exclusief de tijd die we nodig hadden om een parkeerplek te vinden) kwamen we zaterdag 25 april aan in Warmenhuizen om het op te nemen tegen koploper Bejo/Dinto DS 1. 

Van tevoren wisten we dat het een lastige pot zou gaan worden, maar er zat niks anders op dan te stunten tegen de koploper. Darius had ons namelijk tijdens het gebruikelijke drankje voor de wedstrijd op het hart gedrukt dat hij niet voor niks met ons meegereisd was en dus begonnen we fanatiek aan de warming-up. Dat was maar goed ook, want Warmenhuizen deed zijn naam geen eer aan en de sporthalbeheerder leek niet van plan te zijn de verwarming voor deze enige wedstrijd die deze avond gepeeld werd, aan te zetten (volgens Amalia tactiek van de tegenstander, volgens Mark gewoon heel klimaatbewust). Na de gebruikelijk warming-up werden we verrast door niet één, maar liefst twee mini’s van de week en na twee spannende rally’s konden we dan eindelijk beginnen aan de wedstrijd in een met publiek volgelopen sporthal ‘De Doorbraak.’ 

Met Rebecca, Carine, Noa, Maaike, Lisa, Amalia en Nienke in veld startten we met het uitvoeren van het door onze vooraf bedachte tactiek: Het blok zoveel mogelijk dichtlopen en aanvallend voor ieder punt gaan. Echter had Dinto ook een wedstrijdplan: Snel spel. En daar waren ze aardig goed in, zo bleek. Met 25-18 verloren we de eerste set. 

Een beetje beduusd, maar nog altijd vol goede moed en met de hoop beter spel te gaan laten zien, begonnen we aan de tweede set. In de loop van de set wisten we steeds meer grip te krijgen op de aanvallers aan de overkant, kwam Ilse onze passlijn versterken en kwam Megan het veld in om aan de overkant gaten in de grond te staan. Met een iets beter, maar met nog altijd niet het gewenste resultaat verloren we de set met 25-21. 

De derde set dan, zo hoopten we. Dinto bleek ook hierin helaas de bovenliggende partij te zijn. Met misschien wel het mooiste verdedigingswerk van het jaar van Rebecca en Ilse die de halve zaal door doken om een bal van de grond te houden (we wonnen de rally), deden we er alles aan om de harde aanvallen van de Dinto te verwerken. Het bleek helaas niet genoeg. Ook onze welbekende dubbele wissel mocht, ondanks wat mooie puntjes van Jet, niet baten. De derde set eindigde in 25-17. 

Alles geven en wellicht nog een puntje pakken was het enige wat ons te doen stond in de vierde set. Dinto hield echter hun snelle spel vol en scoorde hier en daar erg mooie punten, maar wij gaven ons niet zomaar gewonnen. Zo was het Lynn die bijna omver werd geslagen op de libero positie, maar een perfecte pass af wist te leveren en was het Roos die een mooie service serie kon maken. Overigens was het ook Roos die, ondanks haar goede bedoelingen, een paar tellen later een bal in het gezicht van Martijn wist te passen, wat haar na de wedstrijd de OK-trofee op zou leveren. (Het schijnt dat Roos zich nog altijd af vraagt welke bal dit dan wel niet was). Hoewel wij met teveel eigen fouten ons eigen niveau absoluut niet wisten te behalen, moesten we helaas ook concluderen dat Dinto deze zaterdag de winst verdiende. De vierde set eindigde in 25-16. Teleurgesteld vertrokken we weer richting Dordrecht. 

Met de belofte aan Dinto dat wij volgende week 4-0 van hun directe concurrent gaan winnen, gaan wij strijdlustig onze laatste trainingsweek van de competitie in. Zaterdag 1 april nemen wij het om 19.30 op tegen Donki Sjot DS1 en tijdens deze laatste competitie wedstrijd van het seizoen kunnen wij alle hulp gebruiken om onze derde plek te verzilveren. Zien we u daar?