Na een heerlijk samen gegeten te hebben stonden we na enige stress over of we wel genoeg tijd hadden om ons om te kleden (Lisa moest nog stokken èn schoenen aandoen) een kwartier van tevoren op het veld klaar. 

De goede voorbereiding was typerend voor de rest van de wedstrijd, want we startten fel met net verdedigingswerk en een sterke aanval die ons gelijk een kleine voorsprong gaven. VCN wist goed tegenstand te bieden en pakte met de lengte in hun team ook een aantal mooie aanvalspunten mee. Gelukkig hadden wij op de buitenkant monster-blocker Amalia staan, die de diagonaal van VCN genadeloos stillegde en voor we het wisten sleepten we de set met 25-22 binnen.  

In sneltreinvaart gingen we de tweede set in, welke met een nog beter resultaat van 25-16 werd gewonnen. Daar waar we VCN in de eerste set af en toe nog wat kansen gaven, werden nu alle ballen afgemaakt dankzij de snoeiharde aanvalspunten van Maaike en Floor. 

In de derde set bleef onze pass stabiel en ook hier wisten we onze kansen te benutten. Lima scoorde aan de lopende band op de diagonaal, wat haar vaste fanclub VCN maar eens even duidelijk probeerde te maken met hun creatieve liedjes (songteksten kunnen naar ons opgestuurd worden). Voor we het wisten konden we na een uitslag van 25-18 ons gaan opmaken voor de laatste set. 

Hoewel we wisten dat de winst al binnen was, waren we erop gebrand ook deze set binnen te slepen. Echter liepen we deze set vanaf het begin af aan achter de feiten aan. Een paar gaatjes in ons verdedigingswerk en blokkering, in combinatie met een aanvalslinie die het niet af wist te maken deden ons de das om en nog voor we hier verandering in wisten te brengen ging de laatste set helaas naar VCN met 17-25. 

De oke-trofee gaat deze week naar Amalia, daar waar AI iets blijkt te zijn dat ook buiten snapchat redelijk veel invloed schijnt te hebben? 

Zeer tevreden, maar met genoeg verbeterpunten gaan we een nieuwe trainingsweek in om het volgende week zaterdag opnieuw thuis op te nemen tegen Peelpush DS 2. Zien we jullie daar?