Wedstrijdverslag Next Volley Dordrecht MC 4 – Hou Stand MC 2
Vrijdag 31-3-2017 verloor onze grootste concurrent Move4U MC 2 thuis van Intermezzo MC 2 met 1-3. In het kamp van Next Volley Dordrecht heerste vreugde want we waren nu al kampioen, zelfs ik sloeg van vreugde bijna mijn lampen van het plafond en deed de kabouterdans 0.2 (ook wel de La Chouffe shuffle genaamd). Maar na herberekening van ons staflid Johan Vogel moesten we onze vreugde weer even terzijde zetten want Intermezzo MC had nu 22 punten (wij 40 uit 10 wedstrijden) uit 8 wedstrijden.

Zij konden dus theoretisch (met nog 4 wedstrijden te gaan) 20 punten halen en op 42 punten komen maar dan moesten wij wel alle wedstrijden verliezen. Om zeker te zijn van het kampioenschap hadden we gewoon 2 sets nodig maar het liefst 3 om veilig te zijn.

De coach (alweer dagen bezig met de wedstrijd) bracht even een bezoekje aan de apotheek voor een potje Passiflora Rustgevend extra sterk van Dokter Oetker want elke seconden van de dag gierde de zenuwen door zijn kop. Twee nachten slecht geslapen en eindelijk was het dan zover!

Set 1
Om 13.45 uur begon de wedstrijd met Julia, Josefien, Sabine, Mandy, Nadine en Emma in de basis. Vandaag waren Laura (groot feest van opa en oma) en Sofie (kampioenswedstrijd met CMV) er niet bij. De opdracht was de service van Hou Stand zo snel mogelijk over te nemen en dan op onze service weer proberen de puntjes te pakken.

Dat lukte en waar we normaal even op gang moeten komen stonden deze meiden ineens klaar en ging alles eigenlijk best wel vanzelf. Ze hadden er lol in en waren de rust zelve (kon je van de coach niet zeggen) en maakte punt voor punt. De service liep lekker en daar scoorde we veel op en liepen al snel naar een voorsprong waarop de coach van Hou Stand een time-out aan vroeg bij de stand van 16-4.

Daarna gingen onze meiden gewoon weer door waar ze gebleven waren en maakte de set gewoon zoals het hoort af met een mooie 25-10. De 1^e set was binnen, 1 stap in de goede richting naar het kampioenschap!

Set 2
De tweede set met Sabine, Isa, Janneke, Mandy, Laureen en Nadine in de basis en Sabine mocht beginnen met de service. Ongelooflijk waar dit servicekanon de kracht vandaan haalt, zij knalt die ballen zo snoeihard over het net dat iedereen denkt dat deze uit gaat. Maar precies op de achterlijn ploft de bal dan weer neer.

Na 3 keer serveren was Isa aan de beurt en die maakte ook een goede servicebeurt waarop we al snel weer uitliepen en Hou Stand kon niet zoveel terug doen. Het was niet echt een team om een spannende wedstrijd tegen te spelen, vaak ging hun service verkeer of sloegen ze de bal op veld 2 of 4. Maar goed, elk foutje van hen was weer een puntje voor ons! Bij de stand van 11-5 vond de coach van Hou Stand het tijd voor een time-out en wilde daarmee onze meiden uit het spel halen. Onze meiden stonden in het veld alsof er niks aan de hand was en dachten echt niet aan het kampioenschap althans zo leek het.

Bij de coach daarentegen brak het zweet hem aan alle kanten uit, kwamen er wat rode vlekken in zijn nek en hij kon niet meer stilstaan van de zenuwen. We gingen weer verder en alles lukte gewoon bij onze meiden, er werd leuk samen gespeeld, de rally’s waren goed, de blocks aan het net klopte …. Het ging eigenlijk geweldig! Deze 2^e set werd binnen gehaald met een mooie 25-14 overwinning. En ja, we waren nu al kampioen maar om nog zekerder te zijn moesten we nog 1 setje pakken.

Set 3
De coach bleef de rust zelve en besloot dezelfde meiden als de 1^e set weer in het veld te zetten met dezelfde opdracht. Eigenlijk liep alles vanzelf bij deze meiden en de coach hoefde niet zoveel aanwijzingen te geven. Deze meiden zijn zo gegroeid de laatste tijd in allerlei opzichten dat ze allemaal weten wat hun taak is en wat er op het spel staat. Waar menigeen geen bal meer kan raken in zo’n kampioenswedstrijd van de spanning en zenuwen gaan deze meiden gewoon stoïcijns door alsof er niks aan de hand is. Deze keer besloot de coach van Hou Stand al vroeg een time-out aan te vragen bij de stand van 5-3 om misschien toch een opening te creëren om een set te pakken. Je moet dan wel van goeden huize komen om onze meiden opzij te zetten.

Juist als de tegenstander beter wordt dan doen onze meiden er nog even een schepje bovenop. De meiden bleven lekker volleyballen en de punten werden binnen gehaald en toch wel vrij snel werd ook deze set gewonnen met 25-11. De coach haalde de meiden naar zich toe en vroeg of mijn assistent coach (Theo Ingenkamp) nog iets te zeggen had, die trok op zijn beurt zijn shirt uit en daaronder stond te lezen dat de meiden kampioen waren. De meiden beseften het in 1^e instantie niet maar nadat de coach maar een brul gaf kwam het eindelijk binnen en werd er een klein feestje gevierd.

Set 4, een thriller
Maar dan nog een 4^e set, de coach had net iedereen toegesproken hoe trost hij is op deze meiden om hun prestatie en dat ze het toch maar even geflikt hebben. Natuurlijk moet je nooit een Fisherman’s Friend in je mond doen als je toespraakje houdt tegen zulke geweldige kanjers. Maar goed de 4^e set, dezelfde meiden als de 2^e set en de coach had gezegd dat ze maar moesten kijken wat ze gingen doen maar dat het leuk zou zijn als we met 4-0 zouden winnen. Je bent kampioen en dat zit dan in je hoofd en dan loopt het ook niet meer, we zijn niet meer geconcentreerd en we spelen de bal ineens te slap …. er komt gewoon niks uit! Dat is heel begrijpelijk en Hou Stand vond het wel best zo.
Hou Stand ging voor het eerst goed volleyballen en plaatste de bal op de goeie plekken waar onze meiden niet bij konden. Bij 12-16 nam de coach een time-out om de meiden weer even op de grond te zetten en op te peppen voor het laatste stukje. Het hielp niet echt wan Hou Stand liep uit naar een 13-20, toch maar weer een time-out.

De coach blikte even terug naar de vorige week waar we 14-20 achterstonden en uiteindelijk met 26-24 wonnen. Het kan nog steeds meiden zei de coach waarop één van de meiden zei ja verliezen, de coach gaf aan de koppies leeg te maken en er gewoon voor te gaan. We zijn gewoon beter en hebben vaker dan hun met dit bijltje gehakt, gunnen we hen die set? Stel jezelf een doel om eerst gelijk te komen en dan de set binnen te halen was de opdracht.

Ik weet bijna zeker dat iedereen dacht dat deze set naar Hou Stand zou gaan en ook bij mij zat het in mijn hoofd, maar toch …. deze meiden zijn ongelooflijk! Hou Stand serveert en we pakken weer een punt, daarna op de service komen we weer wat dichterbij 18-22. Hou Stand en hun toeschouwers roepen drie, drie, drie ….. onze meiden gillen daaroverheen nog zeven, zeven, zeven.

Hou Stand weer de service en weer een punt voor ons … service onze zijde en we komen langzaam dichterbij tot 19-22… 20-22 …….. Hou Stand roept nog steeds drie, drie en onze meiden nog vijf, vijf, vijf! We komen gelijk en heel de hal roept drie, drie, drie! Inmiddels staan de meiden van Next Volley Dordrecht MC 3 naast onze spelersbank ons aan te moedigen …. om kippenvel van te krijgen, wat een mooi moment!
De ouders van Hou Stand kunnen het niet geloven, 14-20 voor en dan nu weer gelijk. Het wordt 22-23….23-23…. 24-23…. 24-24….24-25 en weer 25-25. De coach wordt gek en weet niet meer hoe hij het heeft.

Overal stromen de mensen toe vanuit alle hoeken, de velden om ons heen zijn leeg omdat iedereen staat de kijken naar onze meiden. Onze meiden weten niet wat ze mee maken maar blijven toch sterk spelen. Hou Stand wint weer een puntje 25-26 maar dan maken ze weer een foutje …26-26. Spannender kan het gewoon niet, wij de service en ja puntje weer voor ons 27-26 en dan nu maar afmaken! Hou Stand doet er alles aan om de set te winnen en komen tot 27-27, op hun service komen ze op 27-28 en denk je dat de wedstrijd nu wel is gespeeld.

Het publiek van Next Volley zet hun beste beentje voor om de meiden nog even aan te moedigen en gelukkig helpt dan want onze meiden komen weer gelijk tot 28-28. Wat een finale …. service aan onze kant van Nadine en na een leuke rally valt de bal op de grond bij Hou Stand … 29-28. Nog één, één, één, één wordt er luidkeels geschreeuwd waardoor op de N3 en A16 het verkeer stil valt.
Gaan we het doen, gaan we deze set binnen halen …. Isa mag serveren en ze blijft koel … service en Hou Stand speelt 1 keer, 2 keer en 3 keer …. maar dan gaat de bal op hun helft in het net en winnen onze meiden de 4^e set met 30-28. Er gaat een zucht van verlichting door de hal en op de tribune zie je iedereen puffen en de oksels wat frisse lucht geven. Wat een spetterend einde en wat hebben deze meiden gevochten voor wat ze waard zijn!

Kampioen!
Nu is het wel heel duidelijk ….. WE ZIJN KAMPIOEN ….. en dat hebben we heel duidelijk laten zien. Door de hal klinkt Queen met We are the Champions en de meiden bedanken het publiek die hen op een geweldige manier vooruit hebben geschreeuwd en hebben gesteund. En de coach …… die komt langzaam op adem en kan even geen woorden meer vinden!

We hebben nog 2 wedstrijdjes te gaan en staan nu met 45 puntjes fier bovenaan met maar 5 setjes tegen …. klasse toch!

Ouders, bedankt!
Vanaf deze kant wil ik de ouders bedanken voor hun steun en enthousiasme en aanwezigheid bij de wedstrijden. Mijn staf van het afgelopen jaar bestaande uit Theo Ingenkamp (ass. Coach), Danique Klunder, Yeliz Yilmaz Chimène van Gijzelen (ass. Trainers) voor hun inzet en hulp. En natuurlijk deze fantastische groep meiden die ik het afgelopen jaar heb mogen trainen en coachen. Het was een ongelooflijke eer om jullie te mogen trainen en te coachen en dit af te sluiten met het kampioenschap.

Dank jullie wel meiden en gefeliciteerd ….. jullie hebben dit dik verdiend!!!