Wim Boegheim kwam vanuit Gouda in beeld bij het Dordtse Ekspalvo toen hij in het seizoen 1992/1993 trainer werd van het eerste herenteam. Het werden glorieuze jaren in de clubhistorie. Het herenteam destijds was jong en gretig. Een selectie die hard trainde, in wedstrijden knokte voor elk punt en vol vuur hun leven in dienst  van het volleybalspel stelde. Wim was de juiste trainer voor die ploeg die in al hun enthousiasme ook wel eens wat gekanaliseerd moest worden. Hij heeft op een juiste manier de veelal (jonge) spelers geholpen om, zeker in de volleybalwereld, volwassen te worden. De heren 1-ploeg promoveerde in drie jaar tijd van de 2e divisie naar de eredivisie.
Deze succesvolle opmars was mede een verdienste van Wim Boegheim. Met ambitieuze spelers als Joost van der Hoek, Richard Weiermans, Martijn Michielse, Bob Jansen en Jeroen Stam, startte in 95/96 de herenploeg in de toen net geopende sporthal de Dijk hun avontuur in de eredivisie. Samen met Jan van der Hoek had Wim Boegheim de selectie onder zijn hoede. Hij was vooral de trainer/coach die aan de verbreding van de fysieke en mentale vorming van het team werkte. Een jas die hem perfect paste. Na het eerste eredivisiejaar vond hij het trainerschap van 4 jaar bij Ekspalvo voldoende. Het doel: eredivisie halen, was immers bereikt.
 
Met zijn eerdere ervaring als divisietrainer bij Radius, Krimpen, CVV en Thor wist hij bij de mannen en veelal ook jongens van Ekspalvo altijd de juiste snaar te raken. Wim was belangrijk voor hen. Ook nu nog roemen vele spelers van weleer zijn psychologische benadering. “Hij heeft ons destijds gevormd”, herinneren een aantal zich maar al te goed. “Als 'de snor', want zo werd hij door ons liefkozend genoemd, iets zei en deed, dan raakte hij ons. En met het juiste sentiment. Daarnaast was hij voor iedereen rond het team een charmante man.”
Wim's leven stond, net als die van zijn spelers, voor een groot deel in het teken van volleybal. Dat schiep tussen hen een ongelooflijk sterke band. Wim wordt door hen herinnerd als een volleybalmens vol vuur en passie. Een gevleugelde uitspraak wordt door één van hen, nu nog aangehaald: “Als er een wedstrijd wachtte, waarvan in de eredivisie de tegenstander veel te sterk werd ingeschat, sprak Wim: 9 van de 10 keer zullen we van ze verliezen, maar vandaag zou zomaar die ene keer kunnen zijn!” Het tekende de aanpak en instelling van Wim Boegheim. Zelfs tot het allerlaatste moment van zijn leven, maar zoals de rouwkaart vermeldt: deze wedstrijd heeft hij niet kunnen winnen.

Wij wensen zijn vrouw Annie en zijn kinderen Lizette en Werner heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van Wim. Bij onze vereniging heeft hij een onvergetelijke indruk achtergelaten.

De uitvaart zal in besloten kring plaatsvinden.
Correspondentieadres: Goudvlinderstraat 9, 2805 KL Gouda