Een avond in de businessruimte van Next Volley Dordrecht. Wel doordeweeks, want in de weekenden heeft Danique (22) het vaak druk. Dat komt door haar werk, daar komen we nog over te spreken.
Danique is nu geen lid meer van onze club, want anders kwam ze immers niet in aanmerking voor deze rubriek. Wel heeft ze zo’n 10 jaar bij ons gevolleybald. “Toen ik in groep 6 zat, ben ik begonnen bij de CMV”, start ze. “Rosalinde, een vriendinnetje,  haalde me over om bij Next te beginnen en zo is de liefde voor volleyballen begonnen.” Samen hebben ze de hele CMV doorlopen. Danique is rond 2017 gestopt. De combinatie met haar VWO-studie werd toen wel heel pittig. “Ja, soms moet je keuzes maken”, verklaart ze haar besluit.

Vader Marcel

Marcel Klunder, haar vader, is ook een bekende in de vereniging. Hij rolde in de club doordat Danique als kind ging volleyballen. Een tijdje is hij nog trainer/coach geweest bij het team van zijn dochter. “Hij deed altijd lekker gek”, omschrijft Danique glimlachend haar vader. Marcel heeft meer dingen in bij Next Volley Dordrecht gedaan. Van speaker bij de wedstrijden van de topteams en begeleider bij het jeugdkamp tot trainer/coach bij Meisjes C. Danique: “Juist bij teams die niet altijd alle aandacht kregen, was mijn vader betrokken. Dat past prima bij hem.” Tegenwoordig heeft hij het druk met deels zijn werk in de zorg en deels zijn nieuwe baan: schilder.

Voor de kenners die Marcel vaak hebben zien trainen is er geen enkele twijfel dat hij de vader is van Danique, want de naam van zijn dochter staat groot en in duidelijk sierlijke letters als tattoo op zijn arm. “Zo’n 6 jaar geleden, denk ik, heeft hij die tattoo laten zetten”, vervolgt Danique, “Ik wil die naam ergens op hebben, lekker klein, riep hij. Nou dat hebben we gezien”, lacht ze.
Danique woonde jarenlang tijdens haar volleybalperiode bij haar ouders in Stadspolders. Tegenwoordig in een fraai appartement op de grens van Dubbeldam en Sterrenburg. En nog steeds bij haar ouders. “Heel gezellig, want mijn oma woont in hetzelfde pand, een verdieping lager.”

Sport en evenementen

Danique volleybalt niet meer, maar is bij Next Volley Dordrecht onderdeel van de PR & Communicatiecommissie. Ze verricht allerlei taken, van een stukje voor de nieuwsbrief tot het helpen bij de communicatie voor het jeugdkamp. Toen ze ongeveer een jaar geleden weer eens (samen met haar vader) in de hal kwam om naar wat wedstrijden te kijken, kwam ze in contact met John Derksen. Inmiddels had ze haar studie Sportmarketing & Management aan de Hogeschool Rotterdam afgerond. De link met de PR & communicatiecommissie was snel gelegd.
Na een leerzame afstudeerstage tijdens haar studie bij House of Sports werkt ze nu bij Golazo Sports.
“Dat is een sport- en evenementenbureau, dat zich vooral richt op hardlopen, fietsen en wandelen”, vervolgt Danique. “Elk jaar organiseren wij bijvoorbeeld de Marathon van Rotterdam. Er zijn veel van dit soort sportbureau’s, maar aan de andere kant is die wereld ook weer klein. En bij grote sportevenementen wordt er veel samengewerkt. Wat te denken van de Olympische Spelen volgend jaar in Parijs. Daar is Golazo Sports ook bij betrokken.”

Weekendwerk

Sportevenementen in Nederland zijn vaak in het weekend, vandaar dat Danique ook veelal in die sportweekenden actief is. Hoe kijk je naar Next Volley Dordrecht nu? Danique: “Ik ben een tijdje weggeweest, maar het is leuk om nu in mijn commissiewerk weer betrokken te zijn bij de club. Ik mis volleybal wel, maar voor mij is trainen onlosmakelijk verbonden aan het spelen van wedstrijden. Tja, dat wordt lastig met mijn vele weekendwerk. Ik probeer het hardlopen wat op te pakken. Overigens ben ik voor mijn studie in Noorwegen geweest. Daar begon het volleyballen ook weer te kriebelen. Heb toen wel eens meegetraind met een volleybalteam. Volleybal blijft altijd wel in mijn gedachten. Misschien ooit nog eens …? “ besluit ze verwachtingsvol.

Reizen

Haar andere hobby’s waar ze tijd aan besteedt zijn lezen en vooral reizen. Deze zomer heeft ze in totaal 3 weken doorgebracht in Zuid-Korea en Japan. Ze reisde alleen, bracht de nachten door in hostels, zodat de contacten met anderen talrijk waren. “Er zijn genoeg kennissen die vragen: is dat alleen reizen niet saai? Of eenzaam?  Nee, zo ervaar ik dat niet. Als je er zelf voor open staat, dan leer je heel veel mensen op zo’n reis kennen. Juist misschien wel omdat ik alleen reis.”
Ze is lovend over de Japanse cultuur. Dat heeft de meeste indruk gemaakt op Danique. Respectvol naar ouderen en veel aandacht voor cultuur, zoals gebouwen en tempels.  “Het is ook erg schoon op straat, terwijl er helemaal niet veel prullenbakken te bekennen zijn. Men gooit het vuil pas weg als ze een afvalbak zien of ‘gewoon’ thuis.  
“Wat er nog op mijn bucketlist staat?”, reageert ze enthousiast. “Ik heb inderdaad een bucketlist. En die is lang hoor! In januari ga ik naar Lapland, dus nog een aantal maanden en dan kan ik dat van mijn lijst schrappen. Australië staat er bijvoorbeeld ook op. En Liverpool. Daar mag een bezoek aan een wedstrijd van de voetbalclub Liverpool zeker niet ontbreken. Mijn vader zal dan ook wel graag mee willen”, schatert ze stellig.

Lijfspreuk

De vraag waarna de langste stilte valt is: wie of wat inspireert jou? “Lastig”, reageert Danique, “ maar als fan van de Formule 1 kom ik dan uit bij de coureur Daniël Ricciardo. Dat is een heel positieve gast. Grappig, maar hij kan ook serieus zijn. Zijn motto is ‘No regrets, only memories.’ Vrij vertaald: leef in het nu en ‘spaar’ vooral herinneringen. Dat spreekt me heel erg aan. Die uitspraak heb ik dan ook als tattoo laten zetten. Met recht is dat nu mijn lijfspreuk.”
De slotvraag van deze rubriek klinkt bijna vertrouwd in de oren: wat zou je tegen andere niet leden, maar wel verbonden met Next Volley Dordrecht, willen zeggen? “Dat het erg leuk is om iets bij te dragen. Als je er over twijfelt of je dat wil, doe het gewoon! Kijk waar je kan helpen. Dat hoeven ook geen grootse dingen te zijn. Iedere bijdrage helpt. Het is heel goed om de club te helpen waar je op een of andere manier bij betrokken bent.”
Passende slotwoorden, die anderen weer kunnen inspireren. Als Danique in de hal is, spreek haar gerust aan. Ze vertelt er graag over.

Hieronder Danique tijdens haar reis in Japan