Eerste helft seizoen
In de voorbereiding liep het al meteen lekker en in de eerste 3 competitiewedstrijden verloren we maar 1 setje. Toen een lastige wedstrijd tegen Vollido, 3-2 winst. Dat is wel een beetje ons ding, een 5-setter spelen. We hebben vorig seizoen aardig kunnen oefenen, toen hadden we er 11 waarvan we er 10 wonnen. Leuk natuurlijk, maar dit seizoen wilden we er graag minder spelen aangezien 3-2 winnen niet zoveel punten oplevert als 4-0 winnen. Maar goed, als we een lastige pot hebben en het wordt 2-2 hebben we er alle vertrouwen in dat we ‘m gaan pakken. Dit seizoen hebben we, met 2 bekerwedstrijden erbij, 6 keer een 5-setter gespeeld en niet 1 keer verloren.

Maar dit terzijde. Met deze 4 overwinningen op zak gingen we bij Flits op bezoek. In de eerste set stonden we op winst maarrrr die set gaven we nogal knullig weg. Waarna we de volgende 2 sets compleet werden afgetroefd door de oude rotten aan de andere kant van het net. Gelukkig konden we setje 4 nog pakken, in elk geval nog 1 puntje verdiend. We hebben maar meteen besloten om 1) deze wedstrijd ver weg te stoppen in de krochten van ons geheugen en 2) de thuiswedstrijd te winnen. Het zou uiteindelijk onze enige verliespot blijken te zijn, dus dat is wel goed gekomen.

Met frisse moed maar weer begonnen dus. Na een serie van 3 keer 4-0 winst stonden we 2^de en wachtte de wedstrijd tegen nummer 1 Jola/Olympus. We hadden d’r zin in en we wonnen deze toppert met prima spel met 3-1. In de laatste wedstrijd voor de winterstop verspeelden we nog een puntje tegen Voko maar vooruit dat mocht de pret niet drukken. De dames van Jola noemden zich winterkampioen maar goed ze hadden een wedstrijd meer gespeeld, wij dachten “dat komt wel goed”.

Tweede helft seizoen
In de kerstvakantie hebben we lekker doorgetraind en we kwamen weer prima uit de startblokken met een lekkere 4-0 winst. Daarna volgden 2 lastige wedstrijden: Volley Tilburg en de revanche tegen Flits, die we beide met 3-2 wonnen. Phew… Daar waren we wel blij mee. In de 2 weken erna 10 punten gepakt tegen ploegen uit de onderste helft. Daarin maakten we wel verschil met vorig seizoen, toen we regelmatig punten verspeelden tegen dit soort teams. 4-0 winnen schiet gewoon wel erg lekker op natuurlijk.

We waren nu klaar voor de belangrijkste reeks van het seizoen: een lastig potje uit tegen Spivo (nummer 5), een heel lastig doordeweeks potje uit tegen Vollido (nummer 3) en daarna thuis tegen Jola/Olympus dat ondanks een aantal blessures toch gewoon bleef winnen. De meiden van Spivo speelden, onbevangen, 1 van hun beste wedstrijden van het seizoen en we moesten alles uit de kast halen om die pot te winnen. Maar dat lukte gelukkig wel, met nog een mooie invallersrol voor Sandra uit de A1. Tegen Vollido, een team dat moeilijk te bespelen is, maakten we het onszelf erg lastig door een 2-0 voorsprong uit handen te geven. Maar ja: 5^e set, eitje voor ons, die uitslag kunnen we gewoon alvast invullen. Toch jammer van de verliespunten maar het houdt wel de spanning erin zullen we maar zeggen.

Nou, en daar was ie dan, de wedstrijd van het seizoen. Bij winst tegen Jola konden we voorzichtig gaan denken aan de titel. Maar zoals altijd verspilden we geen energie aan het bedenken van allerlei scenario’s en bekeken we het wedstrijd voor wedstrijd, punt voor punt. We waren wel een tikkie nerveus in set 1. We gingen d’r dan ook volledig af. Maar toen we een paar keer diep hadden gezucht herpakten we ons en pakten we de volgende 3 sets dik. Tijd voor een feestje! Maar ook het besef: we zijn er nog niet!

Kampioenswedstrijd
Na weer 2 vier-nulletjes konden we in de voorlaatste wedstrijd tegen Voltena kampioen gaan worden, op een donderdagavond in onze eigen hal. Maar tegen Voltena weet je het nooit, die hebben hele goeie meiden rond lopen in dames 1 en 2 en we hielden er een klein beetje rekening mee dat er daar wellicht een paar van mee zouden doen aangezien Voltena nog niet helemaal veilig was. Dus om nou te zeggen dat we al met ons hoofd in de wolken liepen: nee. Prepare for the worst, hope for the best. Maar gelukkig, geen toppers aanwezig bij de tegenstander en we konden meteen de 2 setjes pakken die we nog nodig hadden: kampioen!! Na een spannend seizoen waarin we hard gewerkt hebben om dit te bereiken was dat wel een mooie ontlading. Gek genoeg waren we na onze vreugdedans wel even de weg kwijt in set 3 en 4, om ons net op tijd weer te herpakken voor de traditionele 3-2 winst. De kampioenswedstrijd verliezen, da’s ook zo wat he. Feestje tot laat in de avond, inclusief Formule 1 taferelen met grote flessen champagne. Gekkenhuis.

Afgelopen weekend moesten we nog naar Zeeuws Vlaanderen voor de laatste wedstrijd. Blijkt dat je daar op veel verschillende manieren heen kunt rijden. Niet alle manieren zijn even snel, blijkt ook. Maar ok, net op tijd waren we compleet voor deze wedstrijd die voor ons nergens meer om ging, maar voor de tegenstander des te meer; die kon zich nog veilig spelen. Dus we moesten nog wel ons best doen, wat blij vlagen lukte maar bij weer andere vlagen niet. Maar je gaat als kampioen niet verliezen van de nummer 11 toch? Daarom 3-1 gewonnen, wij blij maar de meiden van Stevo wat minder.

En dat was ie dan: een seizoen waarin we het doel dat we ons aan het begin gesteld hadden hebben bereikt. Waar we hard voor hebben getraind, en waar we elke week mee bezig zijn geweest. Waar iedereen ook aan heeft bijgedragen, soms wat meer, soms wat minder, maar we hebben allemaal belangrijke punten, sets en wedstrijden gewonnen voor het team. Erg mooi dat het is gelukt. Op naar de promotieklasse volgend seizoen!

Bekerfinale
In de tussentijd hebben we ons ook weten te plaatsen voor de bekerfinale op 13 mei, dus we gaan sowieso nog een leuke wedstrijd spelen. Wat de uitslag van die wedstrijd ook wordt: dit seizoen is geslaagd!