Meisjes C4 - de missie

In augustus 2016 begon ik aan een klus waar ik heel erg naar uit keek. Ik wilde een team gaan trainen en coachen dat onderaan moest beginnen en waarbij ik kon kijken wat ik als non volleyballer met zo’n groep kon bereiken. Gelukkig heb ik die kans gekregen en met ontzettend veel enthousiasme ben ik aan het avontuur begonnen bij MC4

In het begin begon ik met 8 meiden n.l. Emma, Isa, Josefien, Julia, Laureen, Sabine, Safaa en Sofie. Het was dat jaar waarin de Nederlandse volleybal vrouwen 4e werden op de Olympische spelen. Dat leverde Next Volley Dordrecht weer wat leden op en zo ook bij MC 4 waar Nadine, Mandy, Janneke en Laura erbij kwamen, ineens waren dat 12 meiden!

De samenstelling
Net voor de competitie was alles geregeld en iedereen had zijn spelerskaart van de Nevobo en konden aan de competitie beginnen alleen Safaa besloot er mee te stoppen en zo gingen we dus met 11 meiden de competitie in.
De 1e helft van de competitie was eigenlijk zoals verwacht, op 3 meiden na had eigenlijk nog niemand gevolleybald en er moest hard gewerkt worden om eerst maar te leren volleyballen. Door veel enthousiasme, geduld, veel uitleg en heel veel lol kwam er langzaam wat spel bij de meiden.

Ook was de 1e helft een competitie helft waar de meiden voor het eerst een volleybal competitie meemaakte en ze maakte elke wedstrijd weer nieuwe dingen mee. Er kwamen heel veel dingen op hun af en er moest in korte tijd wel heel veel geleerd worden maar dat maakte het ook weer leuk en gelukkig pakte de meiden dat heel goed op alleen het voornaamste was dat het nog geen team was. Alles moest geleerd worden zoals het inslaan voor de wedstrijd, het punt je vieren, handje geven aan de tegenstander voor en na de wedstrijd enz. enz.

Iedereen had z’n eigen maatje(s) en in de wedstrijd hadden we vele eilandjes, we schaamden ons om te roepen en als we een fout maakten trokken we ons dat erg aan. Daar heb ik als coach ook heel veel tijd in gestoken en uitgelegd dat fouten maken helemaal niet erg was en dat zoiets in elk team gebeurde. Ik heb veel gehamerd op de onderhandse- en bovenhandse techniek, het bewegen in het veld en het roepen. Het was ook een competitie die iets te hoog gegrepen was voor deze meiden maar wel een goed leerproces. Hierdoor zagen ze dat ze zelf meer moesten doen en meer moesten bewegen, dat er op bovenhands serveren punten verdient kon worden en dat in 3 keer spelen ook punten opleverde. We eindigden deze 1e helft van de competitie op de 6e plaats met 11 punten uit 10 wedstrijden.

Tweede helft competitie
Voordat we aan de 2e helft begonnen had ik ze wat huiswerk meegegeven, ze moesten maar gaan bedenken wat ze de 2e helft wilde gaan doen, waar ze wilde eindigen en wat er moest veranderen. Dat was duidelijk voor iedereen en al snel werd duidelijk dat iedereen wilde dat we als team gingen spelen maar vooral samen spelen, in 3 keer spelen en ze wilden in de top 3 eindigen. Een flinke opdracht maar een haalbare in mijn ogen, we spraken af dat het wat serieuzer er aan toe zou gaan en dat we er keihard tegenaan moesten gaan, meer dan 100% inzet van de trainer en de meiden. Van elke wedstrijd in de 2e helft heb ik een verslag geschreven op de site omdat ik vond dat deze meiden best wel in de aandacht mochten en dat ook verdienden. Ze waren van onderaan begonnen en lieten zien dat ze tot hele leuke dingen in staat waren waar ik als coach soms 30 jaar ouder van werd.

Trots
Ik heb deze meiden zien groeien en een team zien worden die op de momenten dat het moest zich vol erin gooiden en zo toch de set weer binnen wisten te slepen. Dit was een avontuur die ik met heel veel trots een plek in mijn hart geef en waar ik met heel veel plezier naar terug zal kijken. Zelf had ik niet verwacht dat we kampioen zouden gaan worden, ik had het natuurlijk wel gehoopt. Dan is het toch fantastisch dat deze meiden ineens zo’n prestatie neerzetten.

Bedankt iedereen!
Ik wil hierbij Emma Ingenkamp, Isa Hermsen, Mandy Stasse, Josefien Egas, Julia Koopman, Laureen van der Net, Sabine Vogel, Sofie Maters, Janneke Vermeulen, Nadine de Jong en Laura Vermeer bedanken voor deze mooie tijd, het enthousiasme, de lol en hun waanzinnige inzet. Ik ben zo trots op hun en hun prestatie om kampioen te worden! Jullie hebben er zo hard voor geknokt met z’n allen en het zo verdiend!

Ook wil ik de ouders bedanken voor hun aanwezigheid bij de wedstrijden, hun vertrouwen in de leiding en hun mooie woorden (dat heeft me heel erg goed gedaan). Ook wil ik via deze weg Danique Klunder en Yeliz Yilmaz heel erg bedanken voor hun hulp bij de trainingen in de 1e helft van de competitie.

Chimène van Gijzelen die mij heeft geholpen met de trainingen in de 2e helft van de competitie en die door haar enthousiasme ook bij heeft gedragen aan het succes van dit team. Last but not least …. mijn grote rustgever, de altijd kalme en de rust zelve Theo Ingenkamp. Mijn assistent coach die elke wedstrijd ook de meiden hun aanwijzingen gaf en ook een groot aandeel in het succes van deze meiden heeft.

Iedereen van MC 4 wens ik verder weer een mooi avontuur toe en blijf vooral veel lol en enthousiast in het spel hebben dan zie je dat je tot grote dingen toe in staat bent. We gaan elkaar zeker nog wel zien en ik vond het een eer om jullie te mogen trainen en coachen!

Jullie trainer/coach
Marcel Klunder